Z powodu wątpliwości, jakie wzbudziła we mnie lektura „Obcego języka polskiego (26)”, ośmieliłam się zajrzeć do „Nowego słownika poprawnej polszczyzny” PWN pod redakcją prof. Andrzeja Markowskiego. A oto efekt moich poszukiwań: „W połączeniu z liczebnikami (nieułamkowymi) w D. i B. lm możliwe jest używanie formy nieodmiennej lub odmiennej, czyli: Pięć promil a. pięć promili alkoholu we krwi; Dwóch, trzech promil a. dwóch, trzech promili ankietowanych”. Analogicznie za poprawne uznałabym formy, które Pan podał jako błędne: Miał we krwi prawie 2 promile; Dotyczyło to 7 promili wyników testu; Badaniem objęto 25 promili płynu.
Można się tylko cieszyć, iż prof. Andrzej Markowski zliberalizował swe stanowisko w kwestii wyrazu promil i dopuszcza posługiwanie się formami promile, promili (2 promile alkoholu to było zbyt dużo; Dotyczyło to 2 promili ankietowanych; Roztwór zawiera 3 promile soli). Zaskakujące jest to, że jeszcze w poradniku „Polszczyzna znana i nie znana” (Warszawa 1993) nic o tym nie wspominał…