Jak należy pisać poprawnie pozdrowienie myśliwych i leśników: „darz bór” czy „darzbór”? Różne źródła podają różnie. Chcę po prostu mieć pewność.
Wieki słownik ortograficzny PWN pod red. prof. Edwarda Polańskiego odnotowuje pisownię łączną darzbór! (w dodatku z wykrzyknikiem). Potwierdzenie tego znajdujemy w Słowniku języka łowieckiego Stanisława Hoppego (z 1981 r.): darzbór! − ‘okrzyk, zawołanie, którym myśliwi witają się lub życzą sobie powodzenia na polowaniu’. Wyraz ten jest tzw. zrostem składającym się z formy trybu rozkazującego darz (od czasownika darzyć) i rzeczownika bór. Dosłownie darzbór! znaczy więc ‘niech ci bór (czyli las), darzy, inaczej niech cię obdarza, przynosi dary’ i pierwotnie było życzeniem pomyślności nie przy polowaniu, lecz w ogóle przy wchodzeniu do lasu. Kiedy jednak stało się zawołaniem myśliwych, zaczęto je pisać rozdzielnie darz bór! (powodem było też to, że akcentuje się bór [darz bór]). Zresztą i w zapisie łącznym przycisk pada na tę samą, końcową cząstkę [darzbór, a nie: darzbór!]. Nic więc dziwnego, że spotyka się ją w niektórych wydawnictwach specjalistycznych.