Bardzo proszę o wyjaśnienie, z czego wynika różnica w pisowni między arabskim „Allah” a polskim „Allach”. Z góry dziękuję za odpowiedź.
To chyba źle, jeśli językoznawcy zezwalają na oboczność ortograficzną jakiegoś wyrazu, a tak jest w wypadku Allaha/Allacha. Słowniki podają, że można pisać i tak, i tak, a w tekstach stylizowanych nawet Ałłach. Tą ostatnią formą posługiwał się ochoczo Henryk Sienkiewicz i jemu właśnie przypisują niektórzy (np. Robert Stiller w książce „Pokaż język!”) rozpowszechnienie w polszczyźnie zapisu Allach.
Moim zdaniem nie było powodu, żeby w słowie arabskim al-ilah, znaczącym 'bóg’, które później weszło do wyrażenia Allah akbar – 'Bóg jest wszechmocny’, kiedy adaptowaliśmy je do polszczyzny, zmieniać ortografię. Znamy przecież inne arabskie zapożyczenie, podobne brzmieniowo i graficznie, ajatollah (’przywódca religijny szyitów w Iranie’, dosłownie 'znak Boga’; 'wysoki tytuł naukowy’) funkcjonujące na gruncie polskim w takiej samej postaci graficznej i jakoś nikomu nie przychodzi do głowy (na szczęście!), żeby wprowadzać oboczną pisownię ajatollach…
Krystyna Długosz-Kurczabowa z Uniwersytetu Warszawskiego tłumaczy różną pisownię Allach/Allah tym, że trudno transkrybować (inaczej zastępować jeden zapis innym) litery arabskie na polskie. Jeśli chodzi o końcową spółgłoskę nazwy, o której mowa, w języku arabskim, są ich trzy (nazywają się szczelinowe tylnojęzykowe), w języku polskim zaś dwie („ch” i „h”), a w wymowie większości Polaków już tylko jedna, choć nadal oznaczona na dwa sposoby. Wahania w polskiej pisowni ostatniej spółgłoski imienia Allach/Allah wynikają właśnie z braku jednoznacznego równoważnika między głoskami (literami) w naszym języku i języku oryginału.