Co to jest Facebook, tłumaczyć nie muszę. To najpopularniejszy obecnie na świecie amerykański serwis społecznościowy do dzielenia się przez ludzi informacjami i zdjęciami.
Ponieważ chodzi o nazwą własną, słowo to zapisuje się wielką literą, choć sam logotyp graficzny zawiera małe f. W starannej polszczyźnie nie należy też pisać Fejsbuk czy fejsbuk.
Facebook znaczy dosł. ‘album z twarzami’, gdyż pierwotnie – kiedy uruchomiano serwis (w 2004 r.) – twórcy mieli na myśli to, by studenci Uniwersytetu Harvarda przesyłali sobie jedynie zdjęcia, oglądali je i oceniali.
Sens tej nazwy rozumie się jednak dzisiaj szerzej – że na portalu ważne jest pokazanie nie tylko zdjęcia, ale i przedstawienie się od dobrej strony, napisanie czegoś mądrego, skomentowanie tego czy owego.
Można zatem utrzymywać z kimś kontakt przez Facebook, zalogować się, wejść na Facebook, siedzieć całymi dniami na Facebooku, zamieścić coś na Facebooku.
Jak widzicie, w konstrukcji biernikowej występuje forma Facebook, dopiero w dopełniaczu jest Facebooka.
Nie wolno stawiać po literze k apostrofu (Facebook’u), gdyż ów wyraz kończy się na spółgłoskę, która wchodzi do form odmienionych (popr. Facebooka, Facebookowi, Facebookiem, Facebooku).
Trudno przy okazji nie wspomnieć o słowie fanpage [wym. fanpejdż] (‘strona promująca osobę, firmę, markę itp., służąca do komunikacji między użytkownikami Facebooka’). Przestrzegam Was przed błędną pisownią funpage.
Pamiętajcie o tym, że kiedy odmieniamy wyraz fanpage, musimy użyć apostrofu, dlatego że wygłosowe e pozostaje nieme:
D. fanpage’u, C. fanpage’owi, B.= M. fanpage, N. fanpage’em, Ms. fanpage’u. W lm. M., B. fanpage’e, D. fanpage’ów, C. fanpage’om, N. fanpage’ami, Ms. fanpage’ach.
Może wkrótce doczekamy się spolszczenia tego słowa. Wtedy będzie łatwiej z jego ortografią (fanpejdż, fanpejdża; fanpejdże, fanpejżdżach itd.
Pan Literka