W tytule Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 10 września 2002 r., w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli, pojawia się słowo „niemających” pisane razem. Czy jest to poprawne?
Tak, ponieważ 9 grudnia 1997 r. Rada Języka Polskiego podjęła uchwałę, że przeczenie nie z imiesłowami przymiotnikowymi, zarówno czynnymi, jak i biernymi, niezależnie od tego, czy użyte są w znaczeniu przymiotnikowym czy czasownikowym, można pisać łącznie. Gdyby nie to, obowiązywałaby pisownia nie mających (rozdzielna), gdyż jest to imiesłów czynny użyty czasownikowo. Choć najnowsze słowniki każą pisać niemający, nie jest błędem (w okresie przejściowym) posługiwanie się formą nie mający. Zresztą znam kilka osób, które zarzekają się, że nigdy nie pogodzą się z pisownią łączną zaprzeczonych imiesłowów przymiotnikowych czynnych…