Szlachta polska nazywała mieszczan, myślę że pogardliwie, „łykami”. Z czym należy kojarzyć to określenie?
Z łykiem (mianownik to łyko). Było to włókno konopne, z którego wyrabiono w XVIII w. prymitywne, długie odzienia przypominające suknie, żupany, a także wyplatano powrozy. Z czasem zaczęto nazywać łykami („O, łyki idą”) ubogich mieszczuchów noszących tego typu okrycia. Później określenie to przylgnęło do mieszczan pracujących: rzemieślników, rękodzielników, kupców, jednak ciągle miało w sobie odcień lekceważący.