Przydać się (a nie: sprzydać się)

Czasownik zwrotny przydać się znaczy ‘okazać się przydatnym, użytecznym, potrzebnym do czegoś’. Mówi się niekiedy np.:

– To mi się jeszcze kiedyś przyda;

– Stare adidasy nie są za bardzo zniszczone, nie wyrzucaj ich, może ci się w przyszłości przydadzą;

– Parasol składany noszony w plecaku zawsze się przydaje.

Musicie wiedzieć, że przydać się jest formą dokonaną (inaczej jednokrotną) czasownika przydawać się (‘okazywać się przydatnym, użytecznym, potrzebnym do czegoś’), a więc że nie wolno jej traktować jako niedokonanej i tworzyć słowo… sprzydać (czyli dodawać przedrostek s).

Absolutnie nie mówcie więc i nie piszcie: To mi się sprzyda; Adidasy ci się jeszcze sprzydadzą czy Parasol składany w plecaku zawsze się sprzyda.

W polszczyźnie literackiej nigdy nie było słowa sprzydać się!

Niewątpliwie na posługiwanie się przez młodych ludzi (i starszych też, głównie na południu Polski…) błędnym słowem sprzydać się wpływa obecność w polszczyźnie kilku czasowników zaczynających od sprzy– (np. sprzyjać, sprzykrzyć się, sprzymierzyć się, sprzysiąc się // sprzysięgnąć się, sprzysięgać się).

W nich przedrostek s jest uzasadniony historycznie i morfologicznie.

Sprzyjać pochodzi od dawnego słowa przyjać (‘być życzliwym, dobrze życzyć’), sprzykrzyć się również od dawnego czasownika przykrzyć się (‘czynić przykrym’), a sprzymierzyć się oraz sprzysiąc się lub sprzysięgnąć się mają s dlatego, że pochodzą od form niedokonanych sprzymierzać się i sprzysięgać się, w których s już występuje…

Pan Literka

Scroll to Top