Gwoli, nie z gwoli!

Zauważyłem, że niektórzy z Was posługują się na co dzień wyrażeniem z gwoli.

Mówią np.

Z gwoli ścisłości, jeśli chcesz się kłócić o szczegóły, to proszę bardzo;

– Nie mówię tego z gwoli wywołania strachu czy paniki, lecz po to, by zwrócić uwagę na to, co się wokół nas dzieje;

– Z gwoli wyjaśnienia powiem, że nie mam z tym nic wspólnego.

Nie wiem, skąd się wzięło owo z gwoli

Polszczyzna ogólna, owszem, zna, ale wyraz gwoli będący przyimkiem i łączący się z rzeczownikiem (albo innym wyrazem w jego funkcji) w dopełniaczu, np.

gwoli wyjaśnienia, gwoli prawdy, gwoli ścisłości.

Ów przyimek wyraża przyczynę lub okoliczności działania, gwoli znaczy więc ‘z jakiejś przyczyny, z jakiegoś powodu’.

Musicie wiedzieć, że dzisiaj jest to przede wszystkim słowo przestarzałe, książkowe, którego używa się zwykle w wypowiedziach o charakterze szczególnie podniosłym lub jako elementu świadomej archaizacji.

Kiedyś posługiwano się nim także w składni celownikowej gwoli komuś, czemuś, np.

gwoli prawdzie historycznej,

gwoli świętu narodowemu,

gwoli zabawie szkolnej itp.

Pamiętajcie zatem, że z powodu, który przytoczyłem, nie należy się posługiwać wyrazem gwoli w komunikacji codziennej, a już na pewno poprzedzać go przyimkiem z  i mówić bądź pisać z gwoli czegoś.

Zdradzę Wam, że postać gwoli jest wtórna.

Nasi przodkowie mówili w XVII wieku k woli i pisali rozdzielnie, dopiero później kwoli (łącznie). Ów wyraz znaczył więc dosłownie ‘ku woli’.

Z formy kwoli zrobiło się następnie gwoli, ponieważ bezdźwięczne k przeszło w dźwięczne b pod wpływem następującego po nim dźwięcznego w.

To samo zjawisko fonetyczne zaszło w przymiotniku grzeczny (1. ‘dobrze wychowany, uprzejmy’; 2. ‘posłuszny, spokojny’; 3, ‘będący wyrazem uprzejmości’).

Pierwotnie istniał wyraz krzeczny pochodzący od wyrażenia k rzeczy (‘do rzeczy, jak należy’) i znaczył ‘dorzeczny, należyty, sensowny, stosowny’.

Dopiero w późniejszych latach utrwaliło się dziś wyłączne węższe znaczenie ‘dobrze wychowany, układny, posłuszny’.

Również rzeczownik grzeczność rozumiano przed wiekami inaczej niż dzisiaj (‘rozsądek, zachowanie się do rzeczy’).

Pan Literka

Scroll to Top