Często stosuje się wyraz „dziecinny” zamiast „dziecięcy”, np. „dziecinny wózek”, „dziecinny program”. Moim zdaniem, są to dwa różne słowa. Dziennikarka, na zwróconą jej uwagę, stwierdziła, że aktualne słowniki tej różnicy nie określają…
Czytelnik ma rację. Dziecięcy oznacza 'przeznaczony dla dzieci, odnoszący się do dzieci’, dziecinny zaś to 'naiwny, niedojrzały, taki, jak u dziecka’. Mówi się więc o teatrze dziecięcym, literaturze dziecięcej, szpitalu dziecięcym, zabawie dziecięcej, pismach dziecięcych, ale o dziecinnym zachowaniu, dziecinnej ciekawości, dziecinnym płaczu. Nie zawsze jednak przestrzega się tego rozróżnienia, dlatego często słyszy się o dziecinnym pokoju, dziecinnym wózku, dziecinnym ubranku. W starannej polszczyźnie zawsze jednak lepiej mówić i pisać pokój dziecięcy, wózek dziecięcy, ubranko dziecięce.
Kłaniam się,
Kiedyś zainteresowałem się tym rozróżnieniem i zauważyłem, że dawniej także używano przymiotnika „dziecinny” w tym znaczeniu. W słowniku Lindego „dziecinny” funkcjonuje zamiennie z „dziecięcy” i „dzieciński”. Można znaleźć przykłady typu „śpital dziecinny”, „garniturek dziecinny”, „konik dziecinny”.
Dookreślenie i lekkie nacechowanie pejoratywne tego przymiotnika musiało się pojawić później.
Pozdrawiam
Staszek