Kategoria: Porady językowe

Z Jeanem Jakiem Rousseau

Skoro w nazwiskach „Remarque”, „Braque” nieme „-ue” i spółgłoska „-q” przeszły w miękkie „-kie” (z „Remarkiem”, z „Brakiem”), to to samo powinno nastąpić w imieniu „Jacques”: nie wymawiana końcówka „-ues” musi zniknąć, a obca głoska „-q” przekształcić się w polskie „-ki”, co w konsekwencji da postać: z „Jakiem?

Pisownia imion i nazwisk obcojęzycznych, szczególnie francuskich i angielskich zakończonych na -e, -ue, -ues nieme (tzn. nie wymawiane), to dla Polaków utrapienie. Wyjątkowa trudność polega na tym, że przy odmianie trzeba się posłużyć dość rzadkim znakiem graficznym, jakim jest apostrof, a całość fleksyjną uzupełnić polską końcówką rzeczownikową. Zdarza się więc, że obce imię czy nazwisko przybiera nierzadko zaskakującą formę narzędnika bądź miejscownika.

Przyjrzyjmy się pisowni francuskiego imienia Jacques i angielskiego Mike, wymawianych jako [Żak] i [Majk]. Jeśli chcemy napisać te imiona w przypadkach zależnych, to musimy użyć apostrofu:

Jacques’a [wym. Żaka], Jacques’owi, o Jacques’u;
Mike’a, Mike’owi, o Mike’u.

Ale jak będzie w narzędniku? Z Jacques’em, z Mike’em?

Otóż nie. W tym wypadku proszę się nie sugerować wydawnictwami podającymi takie formy. Autorom zabrakło odwagi, by wprowadzić poprawną pisownię tych imion, czyli z Jakiem, z Mikiem, a przede wszystkim… konsekwencji w tym, co sami ustalili!

Każe nam się pisać: Mauriac, ale: z Mauriakiem; Titanic, ale: z Titanikiem; Remarque, ale: z Remarkiem, Braque, ale: z Brakiem zgodnie z regułą, że „jeśli w którymś z przypadków gramatycznych brzmienie głoski kończącej temat nazwiska jest w języku polskim inne niż w języku oryginalnym, wówczas zakończenie tego nazwiska piszemy zgodnie z pisownią polską, a nieme -e, -ue, -ues i apostrof pomijamy”.

Proszę to przeanalizować ze mną: skoro w nazwiskach Remarque, Braque nieme -ue i spółgłoska –q przeszły w miękkie -kie (z Remarkiem, z Brakiem), to to samo powinno nastąpić w imieniu Jacques: nie wymawiana końcówka -ues musi zniknąć, a obca głoska –q przekształcić się w polskie -ki, co w konsekwencji da postać: z Jakiem.

A więc piszemy: z Jeanem Jakiem Rousseau!

Z kolei w imieniu Mike znika nieme -e, a pojawia się miękkie -ki, wobec tego powstaje forma z Mikiem.

Z Mikiem Tysonem – tylko taki zapis jest poprawny!

– Zaskakujące? – powiedzą Państwo. – Przecież w ten sposób mało co zostaje z mianownika Jacques, Mike!

– Tak, bardzo zaskakujące – odpowiadam – ale… najzupełniej poprawne. Formy narzędnika: z Jacques’em, z Mike’em są niedobre, gdyż w wymowie słyszymy [z Żakem], [z Majkem], a nie: [z Żakiem], [z Majkiem].

Oto kilka jeszcze imion i nazwisk obcojęzycznych mających w polszczyźnie dziwną odmianę i pisownię:

  • Yves Montand (fr.), Yves’a [wym. Iwa] Montanda, Yves’owi Montandowi, z Yves’em Montandem, o Ywie (Yvie) Montandzie;
  • François Rabelais (fr.), François Rabelais’go, François Rabelais’mu, z François Rabelais’m (a nie: Rabelais’em; czytałoby się: [Rableem]);
  • Spike Lee (ang.), Spike’a [wym. Spajka] Lee, Spike’owi Lee, ze Spikiem Lee, o Spike’u Lee;
  • Luke Sky Walker (ang.), Luke’a Sky Walkera, Luke’owi Sky Walkerowi, z Lukiem Sky Walkerem, o Luke’u Sky Walkerze;
  • Edgar Wallace (ang.), Edgara Wallace’a, Edgarowi Wallace’owi, z Edgarem Wallace’em, o Edgarze Wallasie (tutaj c przechodzi w si);
  • August Comte (fr.), Augusta Comte’a, Augustowi Comte’owi, z Augustem Comte’em, o Auguście Comcie;
  • Roland Barthes (fr.) [wym. Bart], Rolanda Barthes’a, Rolandowi Barthes’owi, z Rolandem Barthes’em, o Rolandzie Barcie;
  • Luke Barth (ang.), Luke’a Bartha, Luke’owi Barthowi, z Lukiem Barthem, o Luke’u Barcie (tutaj th przechodzi w ci);
  • Charles Smith (ang.) [wym. Czarls…], Charlesa Smitha, Charlesowi Smithowi, z Charlesem Smithem, o Charlesie Smisie (tutaj th przechodzi w polskie si)

Wspomnijmy jeszcze o tym, że nazwiska typu Strejlau, Turnau w miejscowniku pozostają… nieodmienne (o Strejlau, o Turnau), choć prof. prof. Stanisław Jodłowski i Witold Taszycki proponowali kiedyś pisownię o Strejlau’ie, o Turnau’ie – z apostrofem, że piszemy: Joyce, ale: o Joysie, Goya, ale: Goi, Botticelli, ale: Botticellego, Medveczky, ale: Medveckiego, Horthy, ale: Horthyego, Karadżić, ale: Karadżicia.

MACIEJ MALINOWSKI

Opublikowane przez
Maciej Malinowski

Najnowsze wpisy

1,5 procent (nie: procenta)

W tym wypadku słowa procent nie dostosowujemy do pięciu dziesiątych, lecz liczebnika 1 … 1,5…

20 kwietnia 2024

Darujmy sobie kaszlać

Kaszleć i kasłać w zupełności wystarczą … Darujmy sobie kaszlaćCzytaj dalej »

13 kwietnia 2024

Rokować (np. powrót do zdrowia)

Nie należy używać tego czasownika bez dopełnienia, np. To dobrze rokuje … Rokować (np. powrót…

6 kwietnia 2024

Niech was (wam) Bóg błogosławi

Od wieków w polszczyźnie obecne były zwroty z zaimkami was i wam … Niech was…

29 marca 2024

Babka (dawniej baba) wielkanocna

 Takie ciasto przypominało kształtem spleciony warkocz, który starsze, zamężne kobiety (czyli baby) nosiły na głowie,…

24 marca 2024

Kim jest internacjonał?

Najbardziej jest znane sportowe znaczenie tego słowa... … Kim jest internacjonał?Czytaj dalej »

17 marca 2024