Mocno przekręcanym wyrazem bywa inbus (to inaczej ‘klucz wewnętrzny sześciokątny’ służący do wkręcania śrub mocujących np. meble). Wiele osób mówi i pisze… imbus.
Mamy do czynienia z określeniem niepolskiego pochodzenia. Zostało ono utworzone z początkowych liter słowa innen (‘wewnątrz’) i pierwszych liter nazwy firmy, która pierwsza zaczęła wytwarzać tego typu śruby i klucze. Taki ‘klucz wewnętrzny sześciokątny’ to po niemiecku Innensechskantschluessel, a ponieważ nazwa firmy brzmi Bauer und Schaurte, powstał sztuczny, krótszy twór inbus (od in- + BuS).
Pamiętajcie więc – jest inbus (‘klucz’), a nie: imbus. Błąd wynika z tego, że w polszczyźnie istnieje mnóstwo wyrazów rozpoczynających się od im– (np. imbecyl, imbir, imbryk, iment, immobiliser, impas).
Pan Literka
Według słowników języka polskiego dane nie mają form l. poj. Ale może warto je dzisiaj…
W tym wypadku słowa procent nie dostosowujemy do pięciu dziesiątych, lecz liczebnika 1 … 1,5…
Kaszleć i kasłać w zupełności wystarczą … Darujmy sobie kaszlaćCzytaj dalej »
Nie należy używać tego czasownika bez dopełnienia, np. To dobrze rokuje … Rokować (np. powrót…
Od wieków w polszczyźnie obecne były zwroty z zaimkami was i wam … Niech was…
Takie ciasto przypominało kształtem spleciony warkocz, który starsze, zamężne kobiety (czyli baby) nosiły na głowie,…