W teleturnieju „Jeden z dziesięciu” prowadzący spytał gracza o poprawną pisownię „zakuwka” czy „zakówka”? i kiedy otrzymał poprawną odpowiedź (że „zakuwka”), pozwolił sobie na komentarz: „Tak, ale to wyjątek, bo przeważnie pisze się »-ówka«”. Kiedyś obiło mi się o uszy, że nie chodzi wcale o wyjątek…
Nie jest to żadne odstępstwo od reguły o pisaniu przez ó wyrazów zakończonych na -ówka, a więc nie należy ludzi wprowadzać w błąd. Pisze się stalówka, wędrówka, głodówka, makówka itp., gdyż w podstawowych tematach tych wyrazów (w przymiotnikach stalowy, makowy oraz czasownikach wędrować, głodować) występuje o. Rzeczownik zakuwka pochodzi od czasownika zakuwać, który ma literkę u. Kiedy do cząstki zakuw- dodamy przyrostek -ka, powstanie forma zakuw-ka. Tak samo mamy zasuwkę (jest bowiem czasownik zasuwać), skuwkę (bo skuwać), wsuwkę (bo wsuwać) i podkuwkę, czyli ‘dolne okucie sań (od czasownika podkuwać). Ale jest też podkówka (przez -ówka), tzn. ‘mała podkowa’. Ot, cała prawda o zakuwce…