Książka „(…) boby było lepiej” porusza wybrane problemy polskiej ortografii. Autor od lat specjalizuje się w tej tematyce. Jest bardzo dobrym znawcą zasad pisownianych oraz interpunkcyjnych i ich pewnych niekonsekwencji. Zagadnienia te omawia w swojej publikacji.
Książka napisana została bardzo sprawnie, żywym, barwnym i zrozumiałym językiem. Na podkreślenie zasługuje też kompozycja pracy. Punktem wyjścia szczegółowych rozważań jest dość długie dyktando. Autor skomponował je w ten sposób, że pojawiają się w nim wszystkie „newralgiczne punkty” dzisiejszej ortografii, przede wszystkim szczegółowe kwestie związane z pisownią łączna i rozdzielną, pisownią z łącznikiem i bez łącznika, używaniem wielkich i małych liter, a także pewnymi trudnościami interpunkcyjnymi. To są zasadnicze problemy polskiej ortografii, a nie pisownia przez „ż” lub „rz”, „u” lub „ó”, „ch” lub „h”, jak się wydaje zwykłym użytkownikom języka.
Tym zagadnieniom poświęca Autor sporo miejsca w części analitycznej, nawiązując do układu form w dyktandzie. Wywody i interpretacje zawarte w książce są kompetentne i nie budzą zastrzeżeń od strony merytorycznej. Na podkreślenie zasługuje fakt, że Autor formułuje też propozycje pewnych zmian w polskiej ortografii. W odróżnieniu od dziennikarzy, którzy od czasu do czasu występują z postulatami radykalnej reformy pisowni, sugestie autora są racjonalne, dotyczą tych zagadnień, które rzeczywiście mogą być przedmiotem rozważań i dyskusji.
W sumie książkę „(…) boby było lepiej” oceniam wysoko. Docenić trzeba kompetencje Autora, a także walory popularyzatorskie pracy.
Prof. dr hab. Bogusław DUNAJ
Instytut Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego
Przewodniczący Komisji Kultury Języka
Komitetu Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk