,,Słuchaj się mamy” – czy można tak mówić?

Rażą mnie zwroty: ,,Trzeba się słuchać szefa”, ,,Słuchaj się mamy”, które ostatnio kilkakrotnie słyszałam w programach telewizyjnych, np. w ,,Klanie” czy też w ,,Rozmowach w toku”. Czy można tak mówić? Jest to dopuszczalne? I druga kwestia dotycząca rodzaju rzeczowników w liczbie mnogiej. „Gazety” to rodzaj żeński czy męskoosobowy? Strona ,,Obcy język polski” jest świetna! Gratuluję pomysłodawcy.

Miło mi słyszeć, że  „Obcy język polski” podoba się Czytelnikom. Okazuje się, że formy zwrotnej słuchać się językoznawcy… nie potępiają. Dodają tylko, że ma ona pewien odcień znaczeniowy, którym różni się od czasownika bez zaimka, słuchać. Słuchać się znaczy 'być posłusznym’, słuchać – 'zwracać uwagę na to, co ktoś mówi’. Bezokolicznik słuchać się wychodzi powoli z użycia, jego znaczenie przejmuje forma słuchać. Tak więc jeśli ktoś mówi jeszcze Trzeba się słuchać szefa; Słuchaj się mamy, to nie można go od razu potępiać za posługiwanie się złą polszczyzną, aczkolwiek jest to trochę archaiczny dziś zwrot (muszę przyznać, że i mnie słuchać się razi). Co do drugiej kwestii… Gazety to rodzaj niemęskosobowy, gazeta zaś – rodzaj żeński.