O upływie (długiego) czasu i wyrazach (głębokiego) współczucia

Nie wszyscy potrafią znaleźć błąd w wyrażeniu długi upływ czasu i w zwrocie Po tak długim upływie czasu mógł nie wiedzieć, jak było naprawdę.

Tymczasem są to takie same uchybienia językowe jak te dotyczące wyrażenia najmniejsza linia oporu i konstrukcji iść po najmniejszej linii oporu, w których to opór ma być najmniejszy, a nie linia, a więc poprawnie musi być linia najmniejszego oporu oraz iść po linii najmniejszego oporu.

W polszczyźnie, owszem, funkcjonuje wyrażenie upływ czasu i jako takiemu nic nie można zarzucić. Mówi się z upływem czasu, z upływem lat; po upływie czasu, po upływie lat bądź w miarę upływu czasu, w miarę upływu lat, co znaczy ‘wraz z przemijaniem czasu, z biegiem lat’.

Należy jednak pamiętać o tym, że kiedy w towarzystwie połączenia wyrazowego upływ czasu pojawia się przymiotnik (np. długi, dłuższy, krótki, krótszy) w funkcji przydawki, musi się ona zawsze odnosić do członu czas, a nie do rzeczownika upływ.

A zatem poprawne jest wyłącznie wyrażenie upływ długiego, krótkiego (dłuższego, krótszego) czasu oraz powiedzenie po upływie długiego, krótkiego (dłuższego, krótszego) czasu.

Dodam, że niektórzy doszukują się jeszcze w uchybieniu długi upływ czasu dodatkowo treści pleonastycznych (masłomaślanych) i każą je każdorazowo zastępować krótszym i logiczniejszym długi czas.

Podobnie w kondolencjach nie piszcie nigdy serdeczne czy głębokie wyrazy współczucia, lecz wyrazy serdecznego bądź głębokiego współczucia. Przecież to współczucie ma być serdeczne, a nie wyrazy

Pan Literka

Scroll to Top