Dlaczego piszemy „mężczyzna”, a nie „męszczyzna”?
Dawniej rzeczywiście pisało się męszczyzna, a w liczbie mnogiej (te) męszczyzny. Męszczyzną określano jednak najpierw nie jednego człowieka, tylko wielu, rzeczownik ten jeszcze w XV-XVI w. miał bowiem znaczenie zbiorowe. Dopiero potem stał się nazwą pojedynczego osobnika płci męskiej. Jeśli chodzi o etymologię, to męszczyzna był rzeczownikiem odprzymiotnikowym, powstałym od formy męski (tak jak włoszczyzna od włoski). Ale przymiotnik męski miał kiedyś postać mężski i stąd być może pochodzenie pisowni mężczyzna, która ostatecznie zwyciężyła. Nie bez znaczenia było i to, że mężczyznę (przez „ż”) kojarzono z wyrazem mąż.