Dlaczego mówimy i piszemy „Końskie”, ale przymiotnik brzmi „konecki”, a nie: „koński”?
Żeby nie mówiono „Końska młodzieży, uczcie się”, jak to się przytrafiło pewnemu politykowi na spotkaniu z młodymi ludźmi w tym mieście. Sprawa etymologii wyrazu konecki nie jest do końca jasna. Niewątpliwie miejscowość otrzymała nazwę Końskie dlatego, że parano się tam powszechnie hodowlą koni. Językoznawcy uważają formę konecki za wtórną od koński. Należy ją wywodzić od prasłowiańskiego kon + jed, stąd rzeczownik konojad (‘ten, który jadł koninę’), od którego utworzono przymiotnik konojedzski. Później, wskutek uproszczenia fonetycznego, wykształciła się forma konecki. Możliwe zatem, że przymiotnik konecki oznaczał pierwotnie kogoś ‘żywiącego się koniną’ (nie jest to jednak pewne). Dziś ma on neutralne znaczenie i funkcjonuje po to, by nie używano słowa koński zarezerwowanego dla znaczenia’ dotyczący konia, będący częścią konia, mający związek z koniem’.