E-mail, mail albo potocznie mejl

Polszczyzna od ręki Pana Literki

Słowo e-mail [wym. imejl] to – jak wiadomo – skrót połączenia wyrazowego elektronic mail (‘poczta elektroniczna’). Oznacza ono również ‘wiadomość wysłaną pocztą elektroniczną’ i ‘adres użytkownika poczty elektronicznej’.

Mówi się np.:

Otrzymałem życzenia imieninowe e-mailem;

Wysłałem ci wieczorem e-mail, dostałeś?;

Gdzieś zgubiłem twój e-mail, możesz mi go podać?

Jak widać, człon electronic został w omawianym wyrażeniu zredukowany do literki e i dlatego od słowa mail oddziela ją łącznik (e-mail).

Gdyby pisać email, nie do końca by było wiadomo, jaka jest budowa słowotwórcza omawianego wyrazu (czy litera e pozostaje przedrostkiem, czy może wchodzi do rdzenia jak w słowie emalia ‘farba’).

Ponieważ w polszczyźnie zapisywanie wyrazów z łącznikiem jest kłopotliwe (np. kiedyś musieliśmy pisać eks-zawodnik, eks-prezes, eks-mąż, teraz wolno już ekszawodnik, eksprezes, eksmąż), niektórzy mimo wszystko wieszczą, że w niedalekiej przyszłości przyjmie się jednak pisownia email.

Na razie jednak coraz bardziej powszechne stało się pisanie omawianego słowa bez e, czyli mail (także mailowy, mailowo, mailować) i wymawianie [mejl], [mejlowy], [mejlowo], [mejlować].

Formy pozbawione e i dywizu upowszechniły się do tego stopnia, że trafiły nawet do Wielkiego słownika ortograficznego PWN (marzec 2012) pod redakcją prof. Edwarda Polańskiego. Na s. 456 czytamy: mail zobacz e-mail.

Przyznam się szczerze, że mnie by nie przeszkadzało całkowite spolszczenie e-mail, mail i zapisywanie ich fonetycznie jako i-mejl lub imejl, mejl (i-mejlować, imejlować, mejlować itp.). Od dawna mamy przecież w polszczyźnie oboczną postać ortograficzną innego zapożyczenia z języka angielskiego – cocktail i koktajl.

Niestety, na pisanie i-mejl lub imejl nie ma jeszcze zgody leksykografów, co się zaś tyczy formy mejl, to traktowana jest jako potoczna. Ale w wydaniu Wielkiego słownika ortograficznego PWN z 2017 roku, s. 669) wprowadzono hasło mejl (D. mejla a. mejlu, l. mn. mejle, D. mejli a. mejlów).

Ponadto – podobnie jak ma to się z SMS-em (esemesem) – wysyła się e-mail lub mail (a nie: e-maila czy maila; te są potoczne). W dopełniaczu l. poj. poprawne są dwie formy: (tego) e-maila i (tego) e-mailu, a w dopełniaczu l. mn. (tych) e-maili i (tych) e-mailów. Tak samo powiemy i napiszemy: (tego) maila i (tego) mailu oraz (tych) maili i (tych) mailów.

Pan Literka

1 komentarz

  1. Jak to nie wysyła się maila? Skoro ktoś w bierniku używa smartfona i bloga, to naturalnym kolejnym idiotyzmem jest odmienianie w tym przypadku maila. A potem konsekwentnie tak: np. mam telewizora i telefona stacjonarnego oraz smartfon, czytam dziennika i pamiętnika oraz piszę blog. Przecudnie, co?

Komentowanie jest niedostępne.

Scroll to Top