Dokładnie, dokładnie tak – to słowa, które rozpleniły się w waszej mowie niczym chwasty, kiedy odpowiadacie twierdząco na pytania koleżanek czy kolegów.
– Wiedziałaś, że on nie przyjdzie? – Dokładnie.
– To historia nie z tej ziemi. – Dokładnie.
– Zrobiłaś to z obawy, że się wyda? – Dokładnie. Dokładnie tak.
A gdzież zwykłe określenia tak!, oczywiście!, racja!, właśnie!, właśnie tak!, pewnie, że tak! – chciałoby się zapytać.
Wasze ulubione powiedzonka są zapożyczeniem z języka angielskiego, dosłownym tłumaczeniem exactly, exactly yes (niektórzy twierdzą, że także niemieckiego Genau). Zauważcie jednak, iż nie przejęliśmy do polszczyzny całego słowa, lecz tylko nowe jego znaczenie (w angielszczyźnie exactly jest rzeczywiście aprobatą tego, co mówi partner). Przecież przysłówek dokładnie, czyli ‘ściśle, precyzyjnie, skrupulatnie’, od dawna funkcjonuje w języku polskim. Można dokładnie określić drogę, dokładnie zbadać sprawę, dokładnie się komuś przyjrzeć, dokładnie wykonać rysunek itd.
Nie liczę na to, że z dnia na dzień znikną z waszego języka wykrzykniki dokładnie!, dokładnie tak!, kiedy rozmawiacie z koleżanką czy kolegą i aprobujecie to, co oni mówią. Ale nie używajcie tych określeń za każdym razem, bo narazicie się na zarzut złego smaku, bezmyślnego naśladownictwa. Pamiętajcie o tym, że są jeszcze wyrazy właśnie!, jasne!, oczywiście!, tak! i inne.
Na koniec uwaga: Uniwersalny słownik języka polskiego PWN wydany na wiosnę 2003 r. nie odnotowuje innego znaczenia dokładnie, jak tylko ‘ściśle, precyzyjnie, skrupulatnie’, a to znak, że językoznawcy nie zgadzają się jeszcze na dokładnie, dokładnie tak, których używa się do wyrażania aprobaty tego, co mówi ktoś inny.
Pan Literka